کد مطلب:134072 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:114
نهضت کربلا ماهیت بنی امیه را بر ملا ساخت
بنی امیه و خاندان ابوسفیان كه با اسلام و پیامبر عالیقدر آن كینه سختی در دل داشتند با در دست گرفتن قدرت درصدد برآمدند زهر خود را بر اسلام فرو ریزند و حكومتهای قبیله ای و نژادی را تجدید نمایند،
معاویه كه می دید مبارزات پدرش بوسفیان در برابر اسلام چون با شعار كفر بود بسختی شكست خورد تصمیم گرفت همان پیكار و هدفهای شوم را اكنون با شعارهای اسلامی دنبال كند تا در زیر این ماسك چهره ی كفرآلود او دیدار نگردد و با تأسف زاده ی هند تا حدود زیادی به این هدف شوم و شیطانی خویش دست یافت و با استفاده ی از قدرت و دستگاه وسیع تبلیغاتی خود توانست رهبری افكار اجتماع اسلامی را در اختیار بگیرد و این شجره ی خبیثه را منبع الهام بخش امت در همه ی شئون و قسمتها و نسبت به همه كس و همه چیز قرار دهد، این نقشه های ابلیسی همانگونه كه در عصر معاویه اجراء شده بود اگر همچنان در حكومت یزید دنبال می گردید بدون تردید شومترین خطر مكتب وی را تهدید می نمود و چندی نمی گذشت كه دیگر از اسلام اصیل و حكومت نیرومند آن در سراسر جهان حتی نامی هم باقی نمی ماند اما سوء سیاست یزید و خامی و ناپختگی او محیطی بوجود آورد كه خاندان معصوم پیغمبر علیهم السلام توانستند با استفاده ی از آن، به یك اقدام شدید و تند دست بزنند تا از این راه نقشه های ضد اسلامی و انسانی آن خائنان را نقش بر آب سازند.
اگر حضرت امام حسن علیه السلام دارای شرائط مناسب نبود و در برابر مردی مانند معاویه قرار گرفته بود كه تظاهر او در حمایت از اسلام و قرآن و شیطنت های خاص وی (كه خطرناكترین ضربه ها را بنام دین وارد می ساخت) اجازه نمی داد تا آن بزرگوار همانند برادر معصومش
قیامی خونین نماید. اما حسین علیه السلام دارای شرائط و امكانات مساعد بود.
شهرت یزید بسوء سابقه و بدكاری از یكطرف و نداشتن حسن تدبیر در اداره ی كشور و امت از سوی دیگر و انجام خشونتهای سخت و ناصحیح از طرف سوم. و تظاهر او علیه اسلام و پیامبر عزیز از جهت چهارم. به حضرت حسین (ع) امكان داد تا بتواند مخالفت خویش را با حكومت وی آشكار سازد و در برابر او تسلیم نگردد هر چند این عمل به قیمت شهادت آن بزرگوار و یاران و اسارت خاندان وی تمام شود.
معاویه كه می دید مبارزات پدرش بوسفیان در برابر اسلام چون با شعار كفر بود بسختی شكست خورد تصمیم گرفت همان پیكار و هدفهای شوم را اكنون با شعارهای اسلامی دنبال كند تا در زیر این ماسك چهره ی كفرآلود او دیدار نگردد و با تأسف زاده ی هند تا حدود زیادی به این هدف شوم و شیطانی خویش دست یافت و با استفاده ی از قدرت و دستگاه وسیع تبلیغاتی خود توانست رهبری افكار اجتماع اسلامی را در اختیار بگیرد و این شجره ی خبیثه را منبع الهام بخش امت در همه ی شئون و قسمتها و نسبت به همه كس و همه چیز قرار دهد، این نقشه های ابلیسی همانگونه كه در عصر معاویه اجراء شده بود اگر همچنان در حكومت یزید دنبال می گردید بدون تردید شومترین خطر مكتب وی را تهدید می نمود و چندی نمی گذشت كه دیگر از اسلام اصیل و حكومت نیرومند آن در سراسر جهان حتی نامی هم باقی نمی ماند اما سوء سیاست یزید و خامی و ناپختگی او محیطی بوجود آورد كه خاندان معصوم پیغمبر علیهم السلام توانستند با استفاده ی از آن، به یك اقدام شدید و تند دست بزنند تا از این راه نقشه های ضد اسلامی و انسانی آن خائنان را نقش بر آب سازند.
اگر حضرت امام حسن علیه السلام دارای شرائط مناسب نبود و در برابر مردی مانند معاویه قرار گرفته بود كه تظاهر او در حمایت از اسلام و قرآن و شیطنت های خاص وی (كه خطرناكترین ضربه ها را بنام دین وارد می ساخت) اجازه نمی داد تا آن بزرگوار همانند برادر معصومش
قیامی خونین نماید. اما حسین علیه السلام دارای شرائط و امكانات مساعد بود.
شهرت یزید بسوء سابقه و بدكاری از یكطرف و نداشتن حسن تدبیر در اداره ی كشور و امت از سوی دیگر و انجام خشونتهای سخت و ناصحیح از طرف سوم. و تظاهر او علیه اسلام و پیامبر عزیز از جهت چهارم. به حضرت حسین (ع) امكان داد تا بتواند مخالفت خویش را با حكومت وی آشكار سازد و در برابر او تسلیم نگردد هر چند این عمل به قیمت شهادت آن بزرگوار و یاران و اسارت خاندان وی تمام شود.